زیر پتوی تار شب بغض گلومو میشکنم
که هیچکی با خبر نشه اونی که میشکنه منم
قصه ی من حکایت گریه ی تلخ و بی صداست
کو کسی که منو فقط به خاطر خودم بخواد!؟
باز یکی بود یکی نبود به زیر گنبد کبود
سهم من از ستاره ها حتی یه چشمکم نبود
چرا یه قلب ساده رو هیچکی ازم نمیخره!؟
چرا همیشه بی کسی سهم دل ساده تره؟؟!
نظرات شما عزیزان: